 Wysłany: Pią 14:38, 14 Lis 2014 Temat postu: |
|
| Niżej wrzucę Wam wycinek recenzji książki o Nagashu
Sercem całej książki jest jednak opowieść o wskrzeszeniu Nagasha. Powieść pozostawiła nas w momencie, w którym Nekromanta powrócił z zaświatów, słabszy jednak niż to pierwotnie zakładał. Udało mu się przekształcić Sylvanię w gigantyczny rezerwuar magii śmierci. Wiatr Shyish jest tak potężny, że jego działanie odczuwają praktycznie wszyscy użytkownicy magii. Siły Chaosu nadal tkwią u granic Imperium, powstrzymywane przez Bastion Wiary, wzniesiony dzięki Balthasarowi Geltowi, przewodniczącemu Kolegium Magicznego, a podtrzymywanego skutkiem wysiłków dziesiątków i setek magów i kapłanów kraju Sigmara. Jednym z pierwszych poczynań Nagasha jest kreacja dziewięciu pomocników w dziele nieżycia, wypełniających jego poruczenia. Spotykamy wśród nich starych znajomych, jak Krell, Arkhan, Mannfred - ale pojawiają się i nowi, najważniejszym spośród nich jest Vlad, przywrócony z zaświatów gestem woli Wielkiego Nagasha, zdawałoby się, że bez większego wysiłku. Pewną niespodzianką jest obecność wśród tych pomocników Bezimiennego. Sądząc z wtrąconych w paru miejscach informacji, można domniemywać, że jest nim nie kto inny, jak sam Constant Drachenfels. Gdyby rzeczywiście tak było, stanowiłoby to miłe nawiązanie do jednego z ciekawszych antybohaterów z okresu świetności Warhammera RPG. Co ciekawe - przy okazji powoływania swych podwładnych, ot tak uśmiercony został Zachariasz Wiecznożywy - ośmielił się negocjować warunki jak równy z równym... W sumie powinienem się już jednak przyzwyczaić do jedno, dwuzdaniowych opisów śmierci niegdysiejszych herosów tła fabularnego gry... Nie będę szczegółowo opisywał wydarzeń, powiem tylko, że dzieje się naprawdę dużo. I rzeczy stosunkowo przewidywalnych, i takich, które były naprawdę trudne do przewidzenia. Patriarcha Gelt staje się nekromantą, a opis jego przemiany można streścić krótko - dobrymi chęciami piekło jest wybrukowane. Pojawiają się krasnoludy, toczące jedną z najbardziej epickich bitew w całej historii swej rasy - bitwę przegraną dosłownie u wrót wielkiej tajemnicy, w miejscu, skąd prowadzi ścieżka do śpiących krasnoludzkich bóstw. Jedna z tych istot, Valaya, zostaje wykorzystana przez Nagasha do uzupełnienia mocy. Nie jest chociaż powiedziane wprost, że ginie z jego rąk, co pozwala żywić pewne nadzieje na jej powrót. Nadziei takich z pewnością nie może mieć Usirian, bóg podziemnego świata Khemri, który ginie w walce z Nagashem. Ten zajmuje jego miejsce, co ma bardzo, bardzo, bardzo przykre skutki dla armii Królów Grobowców, korzystających z mocy Usiriana przy okazji rzucania zaklęć... Moją szczególną uwagę przyciągnęły opisy bitew, toczonych przez armie Królów Grobowców i ożywieńców prowadzonych przez podwładnych Nagasha. Autorzy książki starannie przemyśleli, jak mogłyby wyglądać starcia prowadzone przez żołnierzy nie znających zmęczenia, głodu, strachu, gniewu i bólu. Toczą się dniami i nocami, tygodniami, do rozbicia wroga na strzępy, tylko po to, by któryś z nekromantów lub liczkapłanów wskrzesił walczących raz jeszcze. Doskonale opisano, jak cenni są ci użytkownicy magii, jakim ciosem dla którejś ze stron jest ich utrata - od razu ma to bowiem przełożenie na liczebność i umiejętności bojowe pomniejszych ożywieńców, walczących na pozostawionym odcinku boju. A gdy opada kurz bitew toczonych na piaskach Khemri, gdy szkielety, zombie, wampiry, licze i ożywieńcze konstrukty mają już tylko jednego pana, dopełnia się zemsta Wielkiego Nekromanty, który - w końcu, po całych wiekach - rozrywa zmumifikowane ciało Settry. Pewne cztery istoty postanawiają jednak z troską pochylić się nad resztkami najpotężniejszego niegdyś władcy pustyni... pobrane z : Autor: Inkub http://miniwojna.blogspot.com/2014/11/z-poki-mormega-warhammer-end-times.html |
|
| Wysłany: Czw 9:33, 11 Wrz 2014 Temat postu: |
|
- Stary Teogonista pada na kolana przed wojskami Nagasha - chyba w takim sensie że przegrywa ale nie że składa mu hołd?
Ogólnie mi się koncepcja świata który wisi na skraju b podoba. W naszej fabule zniszczenia i tak są duże, minęły 2 lata pokoju ale talabec jest nadal mocno zniszczony, zginelo wielu synów imperium, również inne ziemie doznały strat jak np granica bretonia-imperium, otoczenie altdorfu. Jakby u nas myslec o kampanii z Nagashem to szczesliwego końca nie widzę. No chyba, że ktoś znalazłby legendarne zwierciadło śmierci.... |
|
| Wysłany: Śro 20:55, 10 Wrz 2014 Temat postu: Nastał koniec świata |
|
| Siemanko
Chciałbym Wam przedstawić najnowsze rozwinięcie fabuły naszego kochanego świata Warhammera. Wygląda na to że GW chce zrobić naprawdę niezłą rozpierduchę
Najpierw proponuję obejrzeć dwa zwiastuny : http://youtu.be/jU20Fac1kSY?list=PLEaPE4sLDA7sHwgHvPhnWEKPnweK7T_zO http://youtu.be/UrrqD6KMHZU?list=PLEaPE4sLDA7sHwgHvPhnWEKPnweK7T_zO Tak tak gdy zagrożenie z północy zostało zażegnane inny wróg obudził się z wiecznego snu. NAGASH powstał... Książka zawiera 300 stron samego opisu świata. Dorwałem kopię o to co do tej pory udało mi się doczytać: - Po burzy chaosu Imperium nie może się pozbierać. Najdzielniej bronią się zjednoczone prowincje Talabeclandu Hochlandu oraz Stirlandu. Podczas oblężenia warowni w Hochlandzie sam elektor ustrzelił (za pomocą muszkietu Hochlandzkiego) jedną z dwóch głów dowodzącego armią Tzeencha Vilitcha Przyzywacza Klątw, dzięki czemu wojska chaosu odstąpiły oblężenia. - Ziemie w Athel Loren zaczęły przekleństwem Nurgla gnić. Wieczne drzewo życia przełamało się na pół wylewając z siebie chmary much i zgniłej posoki. - Ulthuan przez zniekształcenia w korytarzach magicznych mocy płynących z prastarych kamieni rozsianych po całym świecie zaczyna powoli tonąć. Wiele z tych Kamieni zostało zniszczonych. - W Nuln panuje anarchia - Chodzą plotki o potężnej sile budzącej się na południu - Państwa Tilei i Estalii nieprzygotowane na wojnę upadają pod naporem Szczuroludzi. - Krasnoludowie po niedawnym odbiciu Karak Osiem szczytów znów muszą szczelnie zamknąć swoje twierdze - większość z nich jest teraz oblężona przez wzmożone ataki orków. - W Lustrii dawni Slannowie walczą zaciekle z Demonami. - Z tego co jeszcze przejrzałem to Nagash zniewolił swoją mocą nieumarłe wojska Nehekhary - Drużyna składająca się z Urlykanina, Wojownika Mirmidyi, kapłana Sigmara, Maga światła próbuje zabić Manfreda von Carstein. - Najznamienitszy kowal Run Thorek Ironblow (żelazny cios?) odpalił w obecności Nagasha najpotężniejszą runę rozproszenia jaką kiedykolwiek udało się wykuć. Wybuch mocy był tak potężny że zabił krasnolodzukiego Mistra Run i ranił Nagasha - ten rozwścieczony zniszczył prastarą świątynię Vallay - opiekunki kowali run odpowiedzialnej za antymagię - pokazując jak niewiele krasnoludy są w stanie mu zagrozić. - Stary Teogonista pada na kolana przed wojskami Nagasha - Rodzina Von Carsteinów jest prawą ręką Nagasha - Wiele drużyn rusza z misją pokrzyżowania planów Nagasha (to mi najbardziej się podoba )
Jak Wam się podoba mówcie, to więcej napiszę
 |
|